ایزوسیانات‌ها در طیف گسترده ای از واکنش‌های شیمیایی شرکت دارند. با الکل‌ها، مرکاپتان‌ها، آب، کربوکسیلیک اسید و حتی با خودشون می توانند واکنش نشان دهند. پرکاربردترین دی ایزوسیانات‌ها هستند که به دو دسته‌ی کلی آروماتیک و آلیفاتیک تقسیم میشوند.
دی ایزوسیانات آروماتیک
از پرمصرف ترین دی ایزوسیانات‌های آروماتیک میتوان به TDI و MDI اشاره کرد. TDI و MDI به طور کلی ارزان تر و واکنش پذیرتر از سایر ایزوسیانات ها هستند. اما MDI فشار بخار پایین‌تر و سمیت کمتری نسبت به TDI دارد.
MDI مخفف متیل دی فنیل دی ایزو سیانات است، از مواد اولیه آنیلین و فرمالدئید تولید می‌شود. ام دی ای به صورت سه ایزومر (MDI) 2,2 (MDI)2,4 و (MDI) 4,4 است که MDI 4,4 ام دی ای خالص شناخته شده است، از واکنش این ماده با پلی یول پلی اورتان تولید می شود. یکی از مهمترین و اصلی ترین کاربرد های ام دی ای تولید فوم سخت پلی اورتان است. بیشترین مصرف MDI هم به فوم‌های سخت و سپس چسب‌ها، درزگیرها، پوشش‌ها، الاستومرها، و فوم‌های نرم پلی یورتانی است.
از این دسته دی ایزوسیانات‌های آروماتیک به عنوان ماده اولیه برای فوم‌های نرم و یا فوم‌های قالبی برای صندلی ماشین‌ها، فوم‌های سخت مانند فوم‌های عایق در یخچال‌ها و الاستومرها در زیره کفش مورد استفاده قرار میگیرد.
پلی ایزوسیانات ها جهت کاهش خطرات ناشی از ایزوسیانات ها تولید می شوند. از عوارض ایزوسیانات ها میتوان تنگی نفس و آسم را نام برد.
کاربردهای MDI:
کاربردهای مصرف MDI در صنعت چسب، صنعت رنگ، صنعت خودروسازی، روکش و درزگیر، محصولات لاستیکی و پلاستیکی، روان کننده، گریس، مواد افزودنی سوخت، فوم‌های سخت برای تولید یخچال، فریزر، ساندویچ پانل، عایقهای ساختمانی و همچنین فوم صندلی و داشبورد خودرو، غربیلک فرمان ، کفی و زیره کفش، فوم چوب و …. است.
